Η ανάπτυξη του σώματος του βρέφους αρχίζει από τη σύλληψή του. Η δε δόμηση της ψυχής του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις συνειδητές και ασυνείδητες προσδοκίες και φόβους των γονιών του από τη σύλληψή του. Η ενδομήτρια σχέση εμβρύου-μητέρας επηρεάζεται από τα πραγματικά και ενδοψυχικά γεγονότα της μητέρας. Ο πατέρας υποστηρίζει συναισθηματικά τη μητέρα και αργότερα βοηθάει τη δυάδα μητέρα – βρέφος ώστε αυτό να διαφοροποιηθεί – αυτονομηθεί από εκείνη. Μετά τη γέννησή του, το μωρό επηρεάζεται από τη συναισθηματική του σχέση με τη μητέρα του και αρχικά αντιδρά με σωματικά συμπτώματα και αργότερα με ψυχικά. Στους ενήλικες υπάρχει ο κίνδυνος να αντιδράσουν με σωματικά συμπτώματα και όχι με ψυχικά όταν αυξάνονται οι εσωτερικές ή οι εξωτερικές συγκρούσεις και παλινδρομούν σε προηγούμενες εξελικτικές καταστάσεις. Η διάρρηξη αυτής της σύνδεσης σώματος-ψυχής αποτελεί τις ψυχοσωματικές διαταραχές του ανθρώπου με κινδύνους για τη σωματική του υγεία. Οι άνθρωποι αυτοί αδυνατούν να ψυχοποιήσουν τις εσωτερικές συγκρούσεις τους. Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Τσώλης |
ΣυγγραφέαςΤσώλης Κωνσταντίνος <
Αρχείο
January 2018
|