Έχουν γραφτεί πολλά σε ψυχαναλυτικά κείμενα για τη γυναικεία σεξουαλικότητα και τη γυναικεία ψυχρότητα, συχνά αντικρουόμενα μεταξύ τους. Κλινικά όμως τα πράγματα αποσαφηνίζονται πλήρως. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ψυχρότητα είναι έκφραση μιας αναστολής της πλήρους σεξουαλικής εμπειρίας βασισμένης στο άγχος του «κινδύνου», το οποίο ασυνείδητα συνδέεται με την πλήρη επίτευξη του σεξουαλικού σκοπού, μιας κατάστασης σε πλήρη αναλογία με αυτή της ανδρικής ανικανότητας. Βασικά, αυτός ο «κίνδυνος» συνδέεται με το φόβο «τραυματισμού» του κόλπου και ολόκληρου του εσωτερικού του σώματος της γυναίκας ή στην απώλεια της αγάπης. Όπως στην ανικανότητα των ανδρών, ο βαθμός της σοβαρότητας της διαταραχής ποικίλει. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες ευκαιριακά αποτυγχάνουν να πετύχουν μια πλήρη κολπική διέγερση, αλλά μπορούν να πετύχουν έναν οργασμό της κλειτορίδας. Άλλες μπορούν να διεγερθούν αλλά δεν πετυχαίνουν την αποκορύφωση του οργασμού παρά περιστασιακά. Τελικά, υπάρχουν περιπτώσεις ολικής ψυχρότητας όταν οι γυναίκες αυτές είναι εντελώς αποξενωμένες από το ίδιο τους το σώμα, όπως στις αισθητηριακές διαταραχές της υστερίας. Οι «επικίνδυνοι» παιδικοί σκοποί οι οποίοι συνδέονται με τη σεξουαλικότητα στις περιπτώσεις της ψυχρότητας είναι περισσότερες στις γυναίκες από ότι στην ανικανότητα των ανδρών, διότι η σεξουαλικότητα των κοριτσιών είναι περισσότερο περίπλοκη από ότι στα αγόρια. Πρωταρχικής σημασίας είναι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Η ασυνείδητη σύνδεση του σεξουαλικού συντρόφου με τον πατέρα μπορεί να διαταράξει τη σεξουαλική ευχαρίστηση, όπως ακριβώς οι σκέψεις για τη μητέρα μπορεί να είναι αιτία ανικανότητας για τους άνδρες. Υπάρχει όμως και η αρσενική ταύτιση των γυναικών. Η πραγματικότητα όμως του φθόνου του πέους στα κορίτσια και η προ-οιδιπόδεια σχέση με τη μητέρα προσφέρει περισσότερες αιτίες για την ανάπτυξη καθηλώσεων σ’ αυτήν και ως εκ τούτου διάφορες εμπλοκές. Εφόσον οι σκοποί της καθήλωσης στην προ-οιδιπόδεια μητέρα είναι καθ΄ ολοκληρία προ-γεννητικές, βλέπουμε φόβους αναφερόμενους σε προ-γεννητικούς σκοπούς ως αιτία της ψυχρότητας. Πολύ συχνά, βλέπουμε ότι το τρομερότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στο αποκορύφωμα της διέγερσης, ειδικά στις γυναίκες με φθόνο του πέους και αυξημένο ουρηθρικό ερωτισμό, είναι ο ασυνείδητος φόβος απώλειας ούρων. Ο αρσενικός προσανατολισμός στις γυναίκες είναι ένα θέμα μεγάλης σπουδαιότητας για την ψυχρότητα. Μερικές γυναίκες είναι ψυχρές μόνο κολπικά ενώ η κλειτορίδα έχει διατηρήσει την κανονική ή περισσότερο από την κανονική διεγερσιμότητα. Εφόσον η κλειτορίδα είναι η πρωταρχική ερωτογενής ζώνη στη γυναικεία παιδική σεξουαλικότητα, η ψυχρότητα μπορεί να θεωρηθεί ως ένας τρόπος αναχαίτισης της σεξουαλικής ανάπτυξης. Η «άρνηση» της κλειτορίδας να δώσει την πρωτοκαθεδρία στη ζώνη του κόλπου μπορεί να οφείλεται σε άγχος σχετιζόμενο με την κολπική ζώνη, η οποία είναι ο κρίσιμος παράγοντας της πλήρους σεξουαλικής ικανοποίησης. Μπορεί όμως να οφείλεται και σε υψηλή ερωτογένεια της κλειτορίδας, η οποία μπορεί να είναι ιδιοσυστασιακή ή επίκτητη κατά τη διάρκεια της φαλλικής φάσης της ανάπτυξης (το παιδί, αγόρι ή κορίτσι, δεν αναγνωρίζει στο στάδιο αυτό παρά μόνο ένα γεννητικό όργανο, το αρσενικό όργανο). Ο κλειτοριδικός αυνανισμός, ο οποίος ανταποκρίνεται στην ευερεθιστότητα της κλειτορίδας, δημιουργεί καθήλωση της σεξουαλικότητας σ’ αυτήν προσφέροντας διέξοδο στις αυτό-ερωτικές αρσενικές ή και θηλυκές φαντασιώσεις. Όπως και η ανικανότητα στους άνδρες, έτσι και η ψυχρότητα στις γυναίκες μπορεί δευτερογενώς να δώσει την αφορμή για διεστραμμένες εκφράσεις ασυνείδητων μαζοχιστικών ή και σαδιστικών ορμών (εκδίκηση εναντίων των ανδρών) ο φόβος των οποίων καθορίζει την ψυχρότητα. Εν τούτοις, ό,τι αποφεύγεται με την ψυχρότητα μπορεί να διαπεράσει τις άμυνες και να εκδηλωθεί ενεργητικά. Ο κολεόσπασμος σχετιζόμενος με την ψυχρότητα δρα ως αντιδραστικός σχηματισμός. Οι τυπικές περιπτώσεις κολεόσπασμου αναπτύσσουν μυϊκούς σπασμούς, οι οποίοι κάνουν τη διείσδυση του πέους αδύνατη. Ο κολεόσπασμος συχνά δεν είναι μια καθαρή αναστολή αλλά ένα θετικό σύμπτωμα που εκφράζει ασυνείδητα την ευχή να αποκόψει η γυναίκα το πέος και να το διατηρήσει μέσα στον κόλπο της ως εκδίκηση του γυναικείου φαντασιωσικού ευνουχισμού. Οι περιπτώσεις του «παγιδευμένου πέους» στον κόλπο της γυναίκας είναι σπάνιες, αλλά σημαίνουν το φθόνο του πέους από τη γυναίκα, αλλά συγχρόνως και τη διατήρηση του πέους μέσα της ως κατοχή αυτού. Ενώ η ανικανότητα στον άνδρα είναι φανερή, η ψυχρότητα στη γυναίκα μπορεί να είναι κρυμμένη. Συχνά και στα δύο φύλα γίνεται μια απόπειρα υπεραναπλήρωσης της σεξουαλικής αναστολής. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να συμπεριφέρονται ως υπερ-σεξουαλικοί για να καλύψουν την πρωταρχική αναστολή που λειτουργεί ως ναρκισσιστικό τραύμα. Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Τσώλης |
ΣυγγραφέαςΤσώλης Κωνσταντίνος <
Αρχείο
January 2018
|